سنت دیرینه مردم جنوب در چهارشنبه آخر ماه صفر/ گناهانی که هرمزگانی‌ها به موج‌ها می‌سپارند! +اعمال چهارشنبه آخر ماه صفر
تاریخ انتشار: ۱۴ آبان ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۴۰۱۶۸۹
خبرگزاری میزان- مردم هرمزگان بویژه شهرهای ساحلی استان طبق سنت دیرینه، در آخرین چهارشنبه ماه صفر به صورت دسته جمعی و گروهی به دریا می‌روند تا زنگار و شومی گناهان خود را از تن بیرون کرده و به دریا بسپارند.
به گزارش خبرنگار گروه فضای مجازی خبرگزاری میزان، ساحل نشینان هرمزگانی بر این باورند که بعد از ۲ ماه عزاداری در ماه‌های محرم و صفر و حتی بدشگونی و نحسی یکساله، را با آب تنی در آب دریا از تن و روان خود دور کرده و از دریا طلب شفا و خیر کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
ماه محرم و صفر به جهت مصیبت‌های فراوانی که به اهل بیت عصمت و طهارت (ع) وارد شده، برای شیعیان ماه حزن و اندوه است لذا هر نوع شادی را بر خود حرام می‌دانند.
آیین دل سپردن به دریا در چهارشنبه آخر صفر در واقع پایانی بر این اندوه و آغازی برای از سر گرفتن زندگی عادی و جشن و سرور است.
براساس این سنت دیرینه، در زمان آب تنی در آب دریا باید هفت موج از سر بگذرد که با هر موج سوره‌های انشراح، نصر، تین و توحید خوانده می‌شود و در پایان با فرستادن صلواتی بر محمد و آل محمد، سه بار سر خود را در آب دریا فرو کرده و بیرون می‌آورند که در این هنگام می‌گویند گناهان و نحسی‌ها از بدن پاک شده است.
مردم دریا دل پس از انجام این مراسم سنتی و دیرینه، به خانه هایشان بازگشته و لباس سیاه عزا را از تن بیرون آورده و با آب شیرین، بدن‌های خود را می‌شویند که در اصطلاح به این کار «هُو شیرینی» می‌گویند.
هرمزگانی‌ها در اصطلاح عامیانه به آب، «هُو» می‌گویند.
مردم هرمزگان در واقع هر سال ۲ بار در روزهای معینی همچون چهارشنبه آخر ماه صفر و چهارشنبه آخر سال به صورت دسته جمعی به دریا می‌روند و با گفتن «بسم الله» و ذکر «صلوات» پا در آب‌های گرم و شور دریا می‌گذارند و آب تنی می‌کنند.
دریادلان معتقدند با رفتن به دریا طی این روز‌ها و دل سپردن به دریا، در طول سال بیماری و ناخوش احوالی نخواهند شد و از نظر علمی نیز ثابت شده است که آب دریا خاصیت درمانی دارد و برای درمان بیماری‌های پوستی و مفصلی بسیار مفید است.
اگر شخص بیماری نیز در خانه باشد که به هر نحوی نتواند طی این روز‌ها به دریا برود، بستگان و اهالی خانه آب دریا را همراه خود می‌آورند تا در منزل آب تنی کند و در گذشته نیز رسم بر این بود هر وقت مریضی از بستر بیماری نجات می‌یافت، برای قبراق و سرحال شدن او را به دریا برده و بدنش را در آب می‌شستند.
در بیشتر مواقع بویژه غروب روزهای چهارشنبه مردم هرمزگان برای تفریح یا آب درمانی به دریا می‌روند و برخی با خود آب دریا را آورده بر سر در منزلشان آویزان می‌کنند و باور دارند با این کار چشم زخم و حسادت از اهالی آن خانه دور می‌شود.
در اعتقادات مردم هرمزگان هر چهارشنبه به دریا رفتن عملی شایسته و نیکو است، اما اگر چهارشنبه آخرماه صفر باشد، متفاوت‌تر خواهد بود.
گرفتن شفا و حاجت از آب دریامردم ساحل نشین هرمزگان اعتقاد دارند کسی که در روز چهارشنبه آخر ماه صفر به دریا برود و حاجت و نیتی داشته باشند، برآورده می‌شود و از طرفی نیز قدرت شفا دهندگی آب دریا در این روز بیشتر از سایر روزهای سال است.
در این روز که برای مردم هرمزگان بویژه افراد مسن بسیار مهم و حیاتی است، پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها و در واقع کسانی که سن و سالی از آنها گذشته است، اهالی خانه را به دریا می‌برند و خود نیز همراه آنها سر و تن خود را در آب شسته و آرزوهای خود را به دریا می‌گویند.
حتی برخی از افراد قدیمی‌تر و مسن تر، در این روز به همراه خود قند و خرما نیز می‌آورند و به دریا می‌ریزنند و شیرینی به دریا می‌دهند تا شفا یابند.
در اصطلاح به دریا می‌گویند: «شیرینی ما به تو، شفای تو به ما»، یعنی شیرینی ما برای تو و شفا و درمان تو برای ما باشد.
بعد از ظهر روز چهارشنبه آخر ماه صفر، ساحل شهر بندرعباس بویژه محله ساحلی سورو مملو از جمعیت می‌شود تا بر اساس رسمی دیرین، آرزوهای خود را با دریا در میان بگذارند و رنج و بیماری سال و اندوه وعزای ماه‌های محرم و صفر را به او سپرده و از موج‌های خلیج فارس، سلامتی بگیرند.
دریا درمانیدریا نعمت خدادادی و شاهکار طبیعت است که بشر هنوز به عمق این عظمت و ماهیت آن پی نبرده است و درمان با آب دریا یکی از مهمترین بخش این نعمت الهی است که برای بیماری‌های پوستی، مفصلی و روماتیسمی بسیار مفید است.
باید توجه داشت که دریا درمانی تنها به شنا کردن محدود نمی‌شود بلکه به چیز‌هایی که در سطح، زیر و پیرامون دریا موجود است، گسترش و تعمیم پیدا میکند.
آب تنی در دریا با توجه به این که عناصری همچون سدیم، فسفات کلسیم، منیزیم و پتاسیم در آن یافت شده و از طریق پوست جذب بدن می‌شود، اثر سودمندی بر منافذ پوستی نیز دارد.
اعمال چهارشنبه آخر ماه صفرماه صفر از دومین ماه‌های قمری است و با این که به عنوان یک ماه نحس شناخته شده، اما روز‌هایی در آن هست که با انجام دادن اعمالی در آن روز‌ها می‌توان به بسیاری از حاجت‌ها دست یافت.
چهارشنبه آخر ماه صفر هم یکی از آن روز‌ها است که اعمال خاصی دارد و گفته شده است هر کس در این روز سوره‌های «الم نشرح، تین، نصر، توحید» هر کدام هفت مرتبه بخواند، پس به حول و قوه‌ی الهی قبل از تمام شدن سال بی نیاز می‌شود.
همچنین روایت شده است هرکس این دعا «بسم الله الرحمن الرحیم اللهم یا ذا العَرشِ العظیم و العطاءِ الکریم عَلیکَ اِعتمادِی یا اللهُ یا اللهُ یا اللهُ الصمدُ الرحمنُ الرحیمُ، یا فردُ یا وترُ یا حیُّ یا قَیُّوم، اِمْنَعْ عَنِّی کُلَّ بلاءٍ و بلیّهٍ و فرقهٍ و هامهٍ، وامنع عَنِّی شَرَّ کُلِّ ظالمٍ و جبارٍ یا قدوسُ یا رحمنُ یا رحیمُ.» را در آخرین چهارشنبه ماه صفر بخواند، تا آخر صفر سال آینده از بلایا و آفت‌ها در امان ماده و عمرش طولانی می‌شود.
مستحب است خواندن نماز ۲ رکعتی که رکعت اول آن بعد از حمد آیه ۲۶ و ۲۷ سوره آل عمران و در رکعت دوم آیه ۱۱۰ سوره کهف خوانده شود. همچنین خواند نماز چهار رکعتی با دو سلام در هر رکعت بعد از حمد ۱۷ مرتبه «سوره مبارکه کوثر» و پنج مرتبه «توحید» و یک مرتبه «سوره ناس» و «فلق» مستحب است.
در نامگذاری ماه صفر ۲ جهت ذکر شده است، یکی این که از «صُفْرَة» یا همان (زردی) گرفته شده است، زیرا زمان انتخاب نام، مقارن فصل پاییز و زردی برگ درختان بوده. علت دیگر این که از «صِفْر» یعنی (تهی و خالی) گرفته شده، زیرا مردم پس از پایان ماه‌های حرام، روانه جنگ می‌شدند و شهر‌ها خالی می‌شد.
سنت چهارشنبه آخر صفر همچنان پابرجاستپژوهشگر فرهنگی هرمزگان نیز گفت: تقابل سنت و مدرنیته در فرهنگ معاصر ایران هر چند از دهه ۱۳۵۰ شمسی جدی‌تر شد، اما آیین چهارشنبه آخر صفر جزو رسم‌های نیکویی بوده که گذشت زمان آسیبی به آن وارد نکرده و همچنان پابرجاست.
منصور نعیمی در رابطه با خواستگاه این آیین معنوی افزود: مردم از همان قدیم باور داشتند که ماه صفر نحس است و امکان وقوع حادث و رویدادهای ناگوار در آن زیاد است که بر همین اساس چهارشنبه آخر صفر می‌تواند مراسمی برای بدرقه این ماه و برگشتن به روزهای شادی تلقی شود.
وی بیان داشت: البته در نحسی این ماه نیز گفته شده است که «همه ماه‌ها خطر دارد، اما بدنامی برای ماه صفر دارد» که اکنون نیز این بیت شعری بر سر زبان‌ها می‌چرخد.
نویسنده کتاب «فرهنگ جامع هرمزگان» می‌گوید: آیین کهن چهارشنبه آخر سال همچون چهارشنبه سوری آخر سال است، منتهی در چهارشنبه آخر صفر مردم بدی‌ها و نحسی‌ها را به جای سپردن به آتش، به دریا واگذار می‌کنند و از آن خواستار خیر و خوبی شوند.
نعیمی ادامه داد: مناطق ساحلی خلیج فارس فرهنگ مشترکی دارند و گاه شمار منطقه در گذشته بر اساس تقویم قمری بوده و برگزاری ۸۰ درصد آیین‌ها و سنت‌ها نیز با اساس همین تقویم صورت می‌گیرد.
وی بیان داشت: دریا منبع غنی در زندگی مردم هرمزگان به شمار می‌رود و نه تنها رزق و روزی بلکه شفا و سلامتی خود را نیز از دریا گرفته و بر این باورند که شنا در دریا موجب سلامتی و نشاط است.
گذر حضرت خضر و الیاس از کوچههااین پژوهشگر هرمزگانی دراین باره می‌گوید: همه چهارشنبه‌ها برای مردم این استان دارای احترام و جایگاه خاصی است، چرا که اعتقاد دارند در بعد از ظهر و غروب این روز، حضرت خضر نبی و حضرت الیاس از کوچه‌ها و محله‌های این شهر عبور میکند.
نعیمی گفت: مردم هرمزگان به همین علت در بعد از ظهر و غروب هر چهارشنبه، جلوی خانه‌های خود را آب و جارو می‌کنند و هنوز نیز این رسم در بین افراد قدیمی رواج دارد.
نویسنده کتاب «فرهنگ جامع هرمزگان» یاد آورشد: آیین‌ها و آداب و رسوم با احساس و اندیشه افراد گره خورده و در بین جوامع مختلف مردمی، چون ایرانیان که از تاریخ تمدن کهن برخوردار هستند، تنوع و شکوه بیشتری می‌یابد.
نگذاریم چهارشنبه آخر صفر به دست فراموشی سپرده شودمتاسفانه سنت چهارشنبه آخر ماه صفر در هرمزگان هر چند هنوز در شهرهای ساحلی بویژه بندرعباس هرساله انجام می‌شود، اما بتدریج در حال فراموشی است که می‌طلبد ضمن آشنا کردن نسل جدید و جوان با این سنت دیرینه و پرداختن به آن، از فراموشی از سنت جلوگیری شود.
نسل جدید بدلیل نا آشنا بودن با این آیین کهن، کمتر شاهد آن بوده و یا حتی تمایلی برای ادامه این رسم و رسوم‌ها ندارند و از سویی دیگر نیز در هیچ جای استان هرمزگان این مراسم به صورت متمرکز برگزار نمی‌شود تا نسل جوان و نوجوان بیشتر با آن آشنا شوند و برای حفظ و نگهداری این فرهنگ بکوشند.
آیین‌های سنتی و بومی در استان هرمزگان سابقه طولانی و دیرینه دارد که مردم این دیار با وجود عصر تکنولوژی و ارتباطات، از زمان‌های دور پایبند به برگزاری آنها بوده و همچنان نسل به نسل منتقل شده است.
عمق دلدادگی و معرفت دینی موجب شده که مردم استان هرمزگان به عنوان مرزداران و پیشانی ورودی به کشور از دین اسلام به عنوان نجات دهنده بشر استقبال کرده و آن را موجب رشد و تقویت پایه‌های دین می‌دانند و بر حفظ و تداوم آن تاکید می‌کنند.
آیین سنتی «چهارشنبه آخر صفر» به عنوان میراث معنوی هرمزگان به ثبت ملی رسیده است.
منبع: ایرنا
انتهای پیام/
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: سنت های قدیمی ماه صفر چهارشنبه آخر ماه صفر سنت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۴۰۱۶۸۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اشتیاق بانوان مازندرانی از شکوفه‌های نارنج / جای خالی مدیریت بر ماندگاری یک سنت دیرینه
با شروع شکوفه‌دهی درختان نارنج، بانوان مازندرانی با وجود خالی بودن مدیریت بر ماندگاری یک سنت دیرینه با شوق و ذوق به استقبال آن می‌روند تا با جمع‌آوری شکوفه‌های این درخت ضمن استشمام یک عطر دل‌انگیز از خاصیت‌های فراوان آن برخوردار شوند.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از مازندران، اینجا مازندران است، سرزمینی که به دریا، قله دماوند، کوه و جنگل می‌شناسند، استانی با طراوت که شروع بهار آن حس‌وحال خاصی را نه تنها برای مردم این دیار بلکه برای بسیاری از مشتاقان کوه، دشت، دریا و جنگل ایجاد میکند.
دیاری که نقطه به نقطه آن غنی است و می‌توان برای آن ساعت‌ها قلم به دست گرفت و به معرفی هر یک از این نعمات خدادادی به همراه برپایی آئین‌ها و سنت‌های با ریشه آن پرداخت.
این آئین‌ها و سنت‌ها در همه فصول سال با زندگی روزمره مردم این دیار پر خیر و برکت عجین شده است و این آئین‌ها را در هر گوشه‌ای از آن توسط بانوان بانشاط، خون‌گرم و مردان پرتلاش و مهمان نوازشان با وجود قرار گرفتن زندگی ماشینی، همچنان می‌بینیم.
با شروع فصل بهار و نو شدن سال با تحول اساسی در تمام خاک حاصل‌خیز این سرزمین ایجاد می‌شود، علاوه بر سرسبزی و طراوت در جای جای این خطه پر نعمت، عطر و بوی خاصی هم در دیار علویان می‌پیچد، عطری که حتی با عبور از شهرهای مختلف این استان برای هر رهگذری حس سرزندگی و نشاط فراهم میکند.
از هر کوچه پس کوچه، خیابان به خیابان، پیاده‌روهای متعدد آن عبور کنید در این فصل باطراوت متوجه آن می‌شوید و مهم‌تر آن‌قدر بوی آن شیرین و لذت‌بخش است که موجب می‌شود، کنار آنها بایستید و چند دقیقه‌ای به استشمام آن بپردازید.
جالب‌تر آن‌که اگر از کنار آن بخواهی بی‌تفاوت بگذری، نمی‌شود، حضور عده‌ای زیر پای آن، شما را مجذوب کاری که در آن لحظه انجام می‌دهند، میکند و این باعث می‌شود تا برای چند لحظه‌ای توقف کنید و برای برداشتن چند پره آن بر دستانتان زیر پای آن قرار گیرید و مشتاقانه همراه آن نفرات شوید.
یک‌دست بودن آنها با آن شکوفه‌های سفید و ریزش بین برگ‌های همیشه سبز در تمام فصول سال در معابر پیاده‌روها، کوچه‌ها و کنار جوی‌ها و کنار دیوارهای بسیاری از منازل مسکونی شهرهای مازندران یک جلوه خاصی را برای این استان به وجود آورده است.
درخت بهار نارنج همان محصول از دسته مرکبات استان مازندران است که در فصل بهار به خصوص در اردیبهشت در اکثر شهرهای این استان با سرسبزی، شکوفه‌های ریز و سفید چهار و پنج پره، جلوه خاصی را ایجاد میکند و رقابت سختی بر سر عنوان قرار گرفتن پایتخت بهار نارنج، بین دو شهر ساری و بابل ایجاد می‌شود، بهارنارنج‌های خوشبو و خوش عطری که باعث توقف هر رهگذر، مسافر و گردشگری زیر پای آن می‌شود تا پره‌های آن را در میان دست‌های خود بگیرد و به استشمام آن بپردازد و حس شادابی و سرزندگی به‌دست آورد.
اگرچه این زیبای شگفت‌انگیز و با طراوت با ناملایماتی مواجه می‌شود و بانوان حریص و طمعکار هنگام جمع‌آوری پره‌های بهارنارنج بدون صبر و بردباری چوبی بر دست می‌گیرند و بر شاخه‌های پر بهاره ضربه می‌زنند تا آن پره‌های تازه و پر را از آن خود کنند اما نمی‌دانند که با این کارشان چه ضربه‌ای علاوه بر سرشاخه‌های تازه درختان بهارنارنج بلکه جلوگیری از میوه‌دهی این محصول نیز می‌شوند یا حتی ممکن است که باعث خشکیدن یک اصله درخت نارنج هم شوند.
از گلنازخانم بانوی آملی که زیر پای درختان نارنج خیابان شهید بهشتی این شهر نشسته است و با حوصله دانه دانه پره بهار نارنجی را که روی زمین ریخته شده بود، جمع‌آوری می‌کرد و داخل نایلون انتقال می‌داد، می‌پرسم که چرا به جمع‌آوری این بهارنارنج‌ها می‌پردازد؟
او در جواب سوالم می‌گوید: معمولاً از عطر و بوی بهارنارنج حس آرامش‌بخشی و خوبی پیدا می‌کنم و به‌خاطر همین پره‌های تازه و حتی خشک شده آن را لای سجاده نماز قرار می‌دهیم تا هنگام خواندن نماز از بوی خوش آن استفاده ببریم.
این کدبانوی مازندرانی ادامه می‌دهد: از این بهاره‌ها معمولاً برای مربا و عرقیات استفاده می‌کنیم و از عصاره خشک شده آن هم در تهیه کیک و انواع شیرینی بهره می‌گیریم.
وی با اشاره به خاصیت‌های مؤثر بهارنارنج که سرشار از ویتامین c است و برای تقویت بدن و جلوگیری از سرماخوردگی مؤثر است، می‌گوید: در این فصل از این بهاره‌ها برای منزل شربت درست می‌کنم و در مواقع نیاز و برای تقویت جسم از آن می‌خوریم.
گلناز انم خاطرنشان میکند: در گذشته یکی از چشم‌انتظاری خانم‌های مازندرانی شروع فصل بهار و شکوفه‌دهی درختان مرکبات به ویژه نارنج بود، چرا که دسته‌جمعی یک روزی را تعیین می‌کردند و برای جمع‌آوری بهارنارنج به باغ یا جاهایی که درختان نارنج وجود داشت، می‌رفتند و این برایشان در کنار سرگرمی بودن یک دورهمی دوستانه هم محسوب می‌شد.
نرگس قهرمانی دکترای گیاهان دارویی و طب اسلامی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به خاصیت بهارنارج می‌گوید: نارنج یکی از درختان معروف و محبوب در بسیاری از مناطق کشورمان به ویژه استان مازندران است که از شکوفه‌های آن تا میوه‌های ترش و خوشمزه‌اش دارای خواص متنوعی است، بهار نارنج، که در واقع شکوفه‌های این درخت است، دارای خاصیت‌های فراوانی است که از مهمترین خواص آن می‌توان به تسکین درد معده، بهبود عملکرد معده، تقویت سیستم گوارشی، کمک به خواب عمیق و آرام، کاهش دردهای قاعدگی، از بین بردن سنگ کلیه و مثانه، درمان میگرن و سردردهای عصبی، روشن و درخشان کردن پوست، بهبود وضعیت طحال، کمک به درمان یبوست و آرام بخش برای سیستم عصبی اشاره کرد.
این کارشناس حوزه بهداشت با بیان اینکه دمنوش بهار نارنج یک درمان طبیعی برای رفع مشکلات گوارشی است، عنوان میکند: نوشیدن دمنوش تهیه شده از بهار نارنج می‌تواند به تسکین دردهای معده، نفخ، اسپاسم و حتی سو هاضمه کمک کند، در واقع این دمنوش با تقویت سیستم گوارشی، به بهبود عملکرد معده کمک میکند.
قهرمانی ادامه می‌دهد: در کنار خواص گوارشی، بهار نارنج دارای خواص آرام‌بخش برای سیستم عصبی نیز است و دمنوش آن کاهش اضطراب و تحریکات عصبی، به آرامش ذهن کمک میکند و برای کسانی که با مشکلات روانی مانند افسردگی مواجه هستند، این دمنوش می‌تواند یک گزینه طبیعی و مفید باشد.
وی بهار نارنج را یک راهکار طبیعی برای مشکلات کلیه و مثانه می‌داند و می‌گوید: مصرف ترکیبی از بهار نارنج و آب کرفس می‌تواند در خرد کردن و استخراج سنگ‌های کلیه و مثانه مؤثر باشد و ترکیب طبیعی آن، یک راهکار سالم و بدون عوارض جانبی برای مشکلات ادراری است.
متخصص گیاهان دارویی و طب اسلامی با بیان اینکه برای کسانی که با مشکلات خواب مواجه هستند، بهار نارنج می‌تواند یک گزینه فوق‌العاده باشد، می‌گوید: با نوشیدن مقداری عرق بهار نارنج قبل از خواب، می‌توان به خواب عمیق و آرام دست پیدا کرد، البته همیشه باید مراقب مصرف معقول و مناسب این محصول بود.
وی اضافه میکند: بهار نارنج دارای مواد آنتی‌اکسیدانی فراوانی است که به محافظت بدن در برابر حملات رادیکال‌های آزاد کمک میکند، این خاصیت می‌تواند به پیشگیری از بیماری‌های مزمن و جدی کمک کند و در نتیجه، سیستم ایمنی را تقویت کند.
قطره عرق بهار نارنج، هضم کننده طبیعی غذاقهرمانی با بیان اینکه اگر با مشکلات هضمی مواجه هستید، اضافه کردن چند قطره عرق بهار نارنج به چای می‌تواند راه‌حلی طبیعی و مؤثر باشد تا هضم بهتری داشته باشید و از ناراحتی‌های معده جلوگیری کنید، در منابع طب سنتی، بهار نارنج به عنوان یک درمان طبیعی برای سردردهای ناشی از میگرن و سردردهای عصبی معرفی شده است، همچنین اگر با مشکلات مرتبط با طحال مواجه هستید، مصرف منظم بهار نارنج می‌تواند به بهبود وضعیت طحال کمک کند و از بزرگ شدن آن جلوگیری میکند.
این کارشناس طب اسلامی خاطرنشان میکند: استفاده از گیاهان دارویی و طب سنتی برای مشکلات زنانه مانند دردهای قاعدگی و نشانه‌های یائسگی همیشه گزینه‌ای مطمئن و بدون عوارض جانبی بوده است، دمنوش و عرق بهار نارنج به تسکین تغییرات هورمونی و نشانه‌های همراه آن مانند استرس و اضطراب کمک میکند، این دمنوش‌ها برخلاف داروهای شیمیایی، طبیعی و در صورت مصرف معقول بدون عوارض جانبی هستند.
به گزارش ایمنا، با وجود این اشتیاق و فواید چنین نعمت خدادادی بین بانوان مازندرانی و برای هم‌استانی‌ها جای خالی یک مدیریت برای ماندگاری این سنت دیرینه احساس می‌شود آن هم در شهری مانند بابل گذر به گذر آن درخت نارنج کاشته شده است و با عبور از خیابان‌های آن، عطر شمیم لذت‌بخشی حس می‌کنید، متأسفانه برنامه مدون دائمی در نظر گرفته نشده است و با وجود این که در سال‌های گذشته ادعایی بر اجرای جشنواره‌ای با عنوان جشن بهارنارنج از سوی نهادهای مرتبط شده بود، اما تاکنون اقدام خاصی انجام نشده است و ثبت شدن آن در فهرست میراث ملی فقط در حد خبر باقی ماند، در حالی‌که می‌توان برای این خوشبوکننده هوای مازندران برنامه‌های متنوعی را چون سایر آئین‌های سنتی و محلی به اجرا درآورد.
گزارش از کبریا مقدس، خبرنگار ایمنا در مازندران
کد خبر 751417
امیدواری ژینولا به کامبک پاری سن ژرمن مقابل دورتموند: آنها از نظر جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی آماده هستند